Opera-House van Dominique Gonzalez-Foerster

De Franse kunstenaar Dominique Gonzalez-Foerster ontwikkelde speciaal voor Huis Sonneveld een nieuw werk. Opera-House is een huisopera, gebaseerd op vroeg twintigste-eeuwse operamuziek en –technologie, die de ervaring van het verhuizen van een traditionele naar een moderne omgeving als uitgangspunt neemt. Met verschillende soundtracks en objecten transformeert Gonzalez-Foerster de statische omgeving van de museumwoning in een theatrale ruimte waar bezoekers zich als acteurs doorheen bewegen.

Albertus Sonneveld, een directeur van de Van Nelle-fabriek in Rotterdam, zijn vrouw Gésine Sonneveld-Bos en hun dochters Puck en Gé woonde voor zij verhuisden in een statig 19e-eeuws huis in het centrum van de stad. Het was een donker, maar sfeervol huis gevuld met traditionele meubelen. Toen de familie vertrok nam ze, behalve een paar koffers met persoonlijke bezittingen, kleding en boeken, niets mee uit de oude woning. Het nieuwe huis had in overleg met de architecten namelijk een geheel nieuwe, zeer moderne inrichting gekregen.

Op de begane grond van Huis Sonneveld bevindt zich een studio die ontworpen was voor de twee dochters. De zusjes gebruikten de ruimte om te lezen, te studeren en naar muziek te luisteren. De ruimte heeft een multifunctionele sofa met een ingebouwd geluidssysteem. De radio is verbonden met de andere kamers in het huis, die allemaal een luidspreker hebben, zodat de familie in het hele huis kon luisteren naar de muziek die in de studio werd uitgekozen. Gonzalez-Foerster laat haar soundtracks via deze luidsprekers door de hele villa klinken.

Gonzalez-Foerster ontwikkelde Opera-House speciaal voor Huis Sonneveld, maar het werk is gerelateerd aan andere recente werken. Zoals de gefragmenteerde opera M.2062, die zich als een reeks performances over de hele wereld voltrekt. En het performancewerk T.451, gemaakt in samenwerking met de componist Ari Benjamin Meyers en geïnspireerd op het boek Fahrenheit 451 (verfilmd door Truffaut in 1966), dat zich op diverse plekken afspeelt.

Dominique Gonzalez-Foerster
Dominique Gonzalez-Foerster (1965) woont afwisselend in Parijs en Rio de Janeiro. In haar werk onderzoekt ze met behulp van film, performances, installaties en foto's de relatie tussen fictie en werkelijkheid. Inspiratie puttend uit literatuur, film en muziek, tast ze de grenzen af tussen het publiek en het podium, het particuliere en publieke, het verleden en de toekomst. Haar werk was onder meer te zien bij het Centre Pompidou in Parijs, Tate Modern in Londen, Manifesta 10 in Sint Petersburg en het Guggenheim Museum in New York.

Interventies
Op uitnodiging van Het Nieuwe Instituut maken drie internationaal opererende kunstenaars in 2016 achtereenvolgens een werk voor Huis Sonneveld. Eerder dit jaar installeerde Santiago Borja een observatorium op het dak, en plaatste Eva Rothschild monumentale sculpturen en kleinere objecten in het huis. De reeks is samengesteld door gastcurator Erich Weiss. Door een confrontatie met de hedendaagse kunst en ontwerpwereld wordt het zorgvuldig gerestaureerde monument weer volop in het heden gezet.

Deze serie interventies in Huis Sonneveld wordt mogelijk gemaakt dankzij een genereuze bijdrage van het Mondriaan Fonds.