Het leeuwtje van Rädecker

De Sonnevelds bezaten twee sculpturen van John Rädecker (1885-1956). Deze beeldhouwer, tegenwoordig vooral bekend vanwege zijn werk aan het Nationaal Monument op de Dam, gold in de jaren dertig als een van de meest vooraanstaande beeldhouwers van zijn tijd. De familie Sonneveld bezat een sculptuur van een zittende leeuw uit 1925 en een masker uit 1924, dat volgens de familie een portretstudie was van de oudste dochter Puck. Het ‘leeuwtje’ stond op een speciaal door Brinkman en Van der Vlugt ontworpen sokkel naast de piano in de zitkamer van Huis Sonneveld. Het masker bevond zich in het trappenhuis.

In de jaren twintig en dertig werd Rädecker gezien als de belangrijkste Nederlandse beeldhouwer en een van de weinigen met internationale betekenis. Zijn werk was vertegenwoordigd in bijna alle grote Nederlandse particuliere en openbare collecties. Onder anderen voor Helene Kröller-Müller maakte hij in de vroege jaren twintig dierfiguren, vergelijkbaar met de leeuw van de Sonnevelds. Zijn vroegste werk vertoont uiteenlopende invloeden, variërend van Jugendstil tot buiten-Europese kunst en kubisme. In Parijs werkte hij in de jaren 1911-1914 abstract. Na de Eerste Wereldoorlog kreeg hij internationale bekendheid als invloedrijk expressionistisch beeldhouwer met een zeer persoonlijke menging van stijlinvloeden. Hij verrijkte de beeldhouwkunst door visionaire koppen en mens- en dierfiguren te creëren in een stijl, die de beeldhouwkunst tot op dat moment nog niet had gekend.

Het leeuwtje van Rädecker werd tijdens de restauratieperiode van het huis getraceerd, en bleek in bezit van een van de kleinzoons van de Sonnevelds. Door van het origineel een mal te maken kon er een replica in gietsteen worden gemaakt.

J.A. Rädecker. Leeuw, 1925 (Replica). Collectie Het Nieuwe Instituut. Bruikleen BIHS